Αεροστεγανότητα
Είναι ο βαθμός διαφυγής ή διείσδυσης αέρα που έχει ένα κτίριο. Οι τιμές αεροστεγανότητας αναφέρονται συνολικά στο κτίριο και συμπεριλαμβάνουν τις διαφυγές αέρα τόσο από τα κουφώματα (θέσεις συναρμογής με τα περιμετρικά δομικά στοιχεία και θέσεις επαφής των σταθερών πλαισίων με τα κινητά φύλλα), όσο και από άλλες διόδους του κτιρίου (αρμούς κ.τ.λ.). Η αεροστεγανότητα τυπικά μετριέται σε δύο μονάδες: αλλαγές αέρα ανά ώρα (ACH) και διείσδυση αέρα (m3 / hr / m2). Για ένα τυπικό κτίριο, υπάρχει συνήθως μικρή διαφορά στις δύο μορφές. Όσο μικρότερη είναι η αεροστεγανότητα τόσο καλύτερα.
Σύμφωνα με τους Ελληνικό Κανονισμό Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων (ΚΕΝΑΚ) για τους υπολογισμούς της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων λαμβάνεται υπόψη μόνον ο αερισμός λόγω ύπαρξης χαραμάδων. Το κτίριο αναφοράς θεωρείται ότι διαθέτει αεροστεγανότητα 5.5 m3 / hr / m2 κουφώματος.
Το αυστηρό πρότυπο του Παθητικού κτιρίου απαιτεί αεροστεγανότητα 0,6 αλλαγές αέρα ανά ώρα ή λιγότερο ανά τετραγωνικό δομημένης επιφάνειας κτιρίου.
Η κατασκευή ενός αεροστεγούς κτιρίου σημαίνει ότι ουσιαστικά έχουμε εξαλείψει την ανεξέλεγκτη ροή αέρα. Στην ιδανική περίπτωση, θέλουμε να έχουμε τον απόλυτο έλεγχο του όγκου του ψυχρού αέρα που εισέρχεται στο κτίριο και του όγκου του θερμού αέρα που εξέρχεται ανεξέλεγκτα από ανεπιθύμητες ή αόρατες χαραμάδες, μέσω των ειδικά σχεδιασμένων συστημάτων μηχανικού αερισμού.
Εξωτερική θερμομόνωση
Η μόνωση εφαρμόζεται στο εξωτερικό κέλυφος του κτιρίου.
Μηχανικός αερισμός με ανάκτηση θερμότητας
Μια τεχνολογία αερισμού ενός κτίριο με παράλληλη συμβολή στη θέρμανση των χώρων του. Τα συστήματα μηχανικού αερισμού με ανάκτηση θερμότητας εξάγουν ζεστό, υγρό αέρα από τους «υγρούς» χώρους του κτιρίου, όπως κουζίνες και μπάνια, και το χρησιμοποιούν για να θερμάνουν το δροσερό, φρέσκο εισερχόμενο αέρα, ο οποίος στη συνέχεια συνήθως διοχετεύεται στους χώρους διαβίωσης όπως σαλόνια και υπνοδωμάτια.
Θερμική μάζα
Η ικανότητα ενός δομικού υλικού να αποθηκεύει θερμότητα. Υλικά με υψηλή θερμική μάζα απορροφούν θερμότητα, την αποθηκεύουν και στη συνέχεια την απελευθερώνουν σταδιακά. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην εξομάλυνση των ακραίων θερμοκρασιών μέσα σε ένα κτίριο, συμβάλλοντας στη διατήρηση ενός άνετου εσωτερικού περιβάλλοντος και στη μείωση της ανάγκης για θέρμανση. Δομικά υλικά όπως το σκυρόδεμα και τα τούβλα έχουν περισσότερη θερμική μάζα από το ξύλο. Η θερμική μάζα είναι ιδιαίτερα σημαντική στα κλίματα όπου υπάρχει μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ της ημέρας και της νύχτας.
Θερμογέφυρα
Η θερμογέφυρα είναι το τμήμα εκείνο του περιβλήματος του κτιρίου όπου η ζέστη ή το κρύο μεταφέρεται δια μέσω του εξωτερικού τοίχου. Η χαμηλή θερμική αντίσταση αυτού του τμήματος του κελύφους μπορεί να προκαλέσει τη διαφυγή θερμότητας από το κτίριο ή την εισχώρηση κρύου σε αυτό. Η μεταφορά θερμότητας συμβαίνει όταν ένα θερμικά αγώγιμο υλικό (δηλαδή ένα υλικό με χαμηλή αντίσταση στη ροή θερμότητας) επιτρέπει τη διείσδυση και παράκαμψη του μονωτικού στρώματος. Για παράδειγμα, η μόνωση στις στέγες τοποθετείται συχνά ανάμεσα στους ξύλινους δοκούς, ωστόσο αυτοί οι δοκοί μπορεί να μεταφέρουν θερμότητα από το εσωτερικό στο εξωτερικό περιβάλλον, με αποτέλεσμα να μειώνεται η αποτελεσματικότητα της μόνωσης, ενεργώντας ως θερμογέφυρα κατά μήκος της οποίας μπορεί να μεταφερθεί και να χαθεί η θερμότητα. Μια θερμογέφυρα μπορεί να μειώσει σημαντικά την αποτελεσματικότητα της μόνωσης, για αυτό είναι σημαντικό να ελαχιστοποιηθούν οι θερμογέφυρες κατά το σχεδιασμό μιας νέας κατασκευής ή μιας ανακαίνισης.
Σημείο δρόσου
Η θερμοκρασία κάτω από την οποία οι υδρατμοί στην ατμόσφαιρα αρχίζουν να συμπυκνώνονται σε σταγόνες νερού. Αυτό είναι σημαντικό στα κτίρια, επειδή οπουδήποτε υπάρχει σημείο δρόσου, υπάρχει κίνδυνος συμπύκνωσης και ανάπτυξης μούχλας. Για παράδειγμα, η μη σωστή εγκατάσταση της μόνωσης από την εσωτερική πλευρά ενός τοίχου μπορεί να δημιουργήσει σημείο δρόσου ανάμεσα στη μόνωση και τον τοίχο.
Passive House Planning Package -PHPP
Ένα πρόγραμμα λογισμικού που αναπτύχθηκε από το Ινστιτούτο Παθητικών Κτιρίων, το οποίο χρησιμοποιείται για το σχεδιασμό και τη δοκιμή κτιρίων με στόχο την εναρμόνιση του με το πρότυπο του παθητικού κτιρίου. Χρησιμοποιείται συχνά ως εργαλείο σχεδιασμού για κτίρια χαμηλής κατανάλωσης ενέργειας, ακόμη και αν ο αρχιτέκτονας ή ο οικοδόμος δεν επιδιώκει απόλυτα να ανταποκριθεί στο πρότυπο.
Θερμική άνεση
Σύμφωνα με την Αμερικανική Επιστημονική Εταιρία Θέρμανσης, Ψύξης και Κλιματισμού (ASHRAE, American Society of Heating, Refrigerating and Air Conditioning), ως θερμική άνεση ορίζεται η κατάσταση του μυαλού κατά την οποία ένα άτομο δεν επιθυμεί καμία θερμική αλλαγή του εσωτερικού περιβάλλοντος και εκφράζει ικανοποίηση με τις επικρατούσες θερμικές συνθήκες.